All posts by : cfiott

Il-Vanġelu li għadu kif ġie mxandar għalina llum ikompli ma’ dak li ġie mxandar għalina l-Ħadd li għadda. Ġesù jagħmel ikla kbira, ġeneruża, differenti minn dik ta’ Erodi li fl-ikla tiegħu jieklu biss dawk li huma diġà mxebbgħin. Fl-ikla ta’ Erodi ma jingħata xejn b’xejn, għax tittieħed il-ħajja tal-profeta – Ġwanni l-Battista. L-ikliet tal-għonja jagħtu l-impressjoni li huma b’xejn, imma huma ikliet il-qerq. Huma dawk l-ikliet li suppost qed jagħtuk ħafna, imma wara ftit jerġa’ jaqbdek il-ġuħ. Huma dawk l-ikliet li jagħtuk l-impressjoni li ser jissodisfawlek il-bżonnijiet tiegħek; imma ħafna drabi tibqa’ bil-ġuħ jew inkella agħar minn hekk ikollok tħallas prezz qares tal-ikla li tkun kilt. Huma ikliet illużorji li jeħdulek il-libertà. 

L-ikla ta’ Ġesù hija b’xejn, u ma tilludikx li wara li ser tiekol mhux ser jerġa’ jaqbdek il-ġuħ. Ġesù jagħti l-ikel b’xejn biss biex iwasslek għal livell ieħor ta’ ġuħ u livell ieħor ta’ ikel. Ġesù jitimgħek iva, imma mal-ikel ipoġġilek mistoqsija: “X’inhu l-veru ġuħ tiegħek?” Jagħtik ukoll is-soluzzjoni! Inti tixba’ biss jekk tiekol lilu. “Missirijietkom kielu l-manna fid-deżert u mietu” (Ġw 6, 49). 

Ġesù jħoss il-bżonn li, wara li jagħmel il-miraklu tal-ħobż, jispjega li dak li għamel hu permezz tal-miraklu huwa biss sinjal. Ġesù jaf li l-intenzjoni tan-nies mhix li jaqtgħu l-ġuħ tal-ħajja, tas-sens, tal-iskop għal xiex tgħix, imma huwa biss li jaqtgħu l-ġuħ li jgħaddi u jfiqu minn mard, li terġa’ timrad bih. Infatti dan ir-rakkont jiftaħ u jagħlaq billi jikxef x’kienu l-intenzjonijiet tan-nies ta’ żmien Ġesù: “Ħafna nies marru warajh, għax raw is-sinjali li kien jagħmel bil-fejqan tal-morda” (Ġw 6, 2) u jispiċċa: “Imma Ġesù, meta ntebaħ li kienu ġejjin biex jeħduh bilfors ħalli jagħmluh sultan, reġa’ warrab waħdu lejn l-għoljiet” (Ġw 6, 15). In-nies riedu biss ifiqu fiżikament u jaqtgħu l-ġuħ permezz ta’ biċċa ħobż! 

U aħna xejn m’aħna differenti minnhom! Il-ġuħ tagħna ħafna drabi huwa dak il-ġuħ tal-mument. Anzi, ejja nkunu naqra iktar fil-verità magħna nfusna. Kull wieħed u waħda minna nbatu l-ġuħ; ġuħ għall-apprezzament, ġuħ għall-imħabba, ġuħ għall-approvazzjoni, ġuħ li nkunu stmati, li tgħaddi tagħna u ħafna drabi naqtgħu dan il-ġuħ b’affarijiet li jgħaddu; nixtru xi ħaġa li tiswa, nidħlu f’relazzjoni li mingħalina ħa taqtgħalna l-ġuħ għal ftit imħabba, nagħmlu minn kollox biex nidhru u nkunu apprezzati. Abbli, forsi, għandna ħjiel tal-ġuħ li hemm fina, imma nippruvaw naqtgħuh, b’affarijiet li, bħall-ħobż, jaqtgħulna l-ġuħ għal mument u jagħmluna iktar bil-ġuħ. 

U l-Kelma ta’ Ġesù hija ċara magħna: “Tħabtu mhux għall-ikel li jgħaddi, iżda għall-ikel li jibqa’ għall-ħajja ta’ dejjem, dak li Bin il-Bniedem jagħtikom” (Ġw 6, 27). Ġesù jkompli jkun iktar ċar magħna: “Jiena hu l-ħobż tal-ħajja. Min jiġi għandi ma jieħdu qatt il-ġuħ, u min jemmen fija ma jkun qatt bil-għatx” (Ġw 6, 35). 

Allura kif ser nagħmel biex ma nkunx iktar bil-ġuħ; billi ninduna jien x’ġuħ għandi. L-ewwel u qabel kollox irrid inkun sinċier miegħi nnifsi x’inhu l-ġuħ li hemm fija. Dan bħal meta jkolli aptit xi ħaġa; x’għandi aptit. Hawn min anke din isib diffiċli għax f’restorant isaqsik: “Inti, x’ser tieħu?” Biex imbagħad jieħu bħalek. Mistoqsija oħra hija: “Minn fejn ġej dan il-ġuħ?” Tajjeb li nitgħallmu nfittxu l-għeruq ta’ minn fejn ġej il-ġuħ tagħna. Imbagħad irridu niftakru li l-ebda ħaġa u l-ebda persuna fid-dinja qatt mhu ser taqtgħalna dan il-ġuħ li hemm fina. Fina dejjem hemm vojt, dejjem hemm sens li aħna mhux kompluti, u dejjem hemm solitudni li rridu nitħabbu magħha. Imbagħad nifhmu li l-iktar relazzjoni li tasal tissodisfalna dak il-ġuħ hija relazzjoni ma’ xi ħadd li huwa ’l fuq minn dak li aħna qatt nistgħu naħsbu jew nixtiequ! 

Hemm sigriet ieħor u dan jaffettwa kif aħna nħobbu lil xulxin – dawk li aħna nsejħulhom relazzjonijiet. Aħna nistgħu nħarsu lejn xulxin, qishom l-oħrajn huma xi biċċa ħobż, ċikkulata jew ġelat. Inħobbok, għax tagħtini togħma tajba, għax iġġegħelni nħossni aħjar, għax tissodisfa xi bżonn fija, għax hemm vojt li qed nimmaġina li int ser timlihuli. Allura tajjeb li meta nidħol f’relazzjoni ma’ xi ħadd, anke l-iktar waħda sempliċi ngħid: “Imma jien x’qed nistenna minn din il-persuna?” Malli jkollok ir-risposta għid: “Abbli dak li qed nistenna, din il-persuna wkoll għandha bżonnu, mela ma tistax tagħtihuli.” 

Noqogħdu attenti wkoll li aħna ma nippreżentawx ruħna quddiem l-oħrajn bħala dawk li nistgħu nissodisfaw kull bżonn tal-persuna l-oħra, inwieġbu kull mistoqsija, nagħtu sens lill-persuna l-oħra għal xiex tgħix, insiru aħna salvaturi. Hekk iktar kapaċi noħolqu dipendenzi milli relazzjonijiet. Niftakru! Ġesù Kristu, li jista’ jissodisfa kull bżonn tagħna, ħarab meta riedu jeħduh bilfors biex jagħmluh sultan. Lanqas Alla ma jippermettilek li tieħdu bilfors, għax dik mhix imħabba. Anzi, spiss u b’gost, Alla jħallik nieqes biex int tibqa’ tixxennaq għalih, u iktar ma tixxennaq, iktar tiġi purifikat, biex tkun trid lilu biss u mhux dak li jista’ jtik.

Naħseb li llkoll kemm aħna, bosta drabi nsibuna għajjiena. L-għeja ma tiġix biss mix-xogħol, imma hemm ukoll l-għeja li tħoss meta ħajtek tkun mogħtija lil xi ħadd. Tegħja tieħu ħsieb ’l uliedek jew il-ġenituri anzjani tiegħek. Tegħja tieħu ħsieb żewġek jew martek, l-iktar jekk intom it-tnejn anzjani u inti għandek farka iktar saħħa minnu jew minnha. Tegħja wkoll taqdi fil-knisja għax anke l-ministeru fih it-tħabbil il-moħħ u l-għeja tiegħu.

F’dan ir-rakkont li qrajna kemm Ġesù kif ukoll l-Appostli huma għajjiena. Il-Vanġelu jgħidilna li “Kien hemm ħafna nies ġejjin u sejrin, u anqas żmien biex jieklu ma kienu jħallulhom” (Mk 6, 31). Għalhekk Ġesù jipproponi li jmorru f’post imwarrab sabiex jistrieħu ftit. Mal-għeja tal-missjoni tal-Appostli, irridu nżidu l-għeja ta’ Ġesù, iktar ta’ natura psikoloġika milli fiżika. Ġesù huwa għajjien u mħawwad mentalment, għax fir-rakkont ta’ qabel dan, fil-Vanġelu skont San Mark, insibu li kien għadu kif ġie maqtul Ġwanni l-Battista, il-qarib ta’ Ġesù. 

Id-dixxipli jmorru ma’ Ġesù lejn post imwarrab imma l-break tagħhom ma tantx idum għax in-nies jarawhom sejrin u jaslu qabilhom ix-xatt l-ieħor. Ġesù jinżel minn fuq id-dgħajsa u jitħassarhom u jibda jgħallimhom ħafna ħwejjeġ. Nafu li wara li jgħallimhom jagħtihom x’jieklu wkoll. Ir-raġuni għaliex tħassarhom kienet “Kienu qishom nagħaġ bla ma għandhom ragħaj” (Mk 6, 34). 

Tassew li ma kellhomx ragħaj! Min kellu jieħu ħsiebhom kien fil-palazz, jiekol u jiffanga u jogħxa bl-ispettaklu li setgħet toffrilu t-tifla ta’ mart ħuh. U daqslikieku dan ma kienx biżżejjed jaqta’ ras ir-ragħaj, li fih il-poplu kellu fiduċja – l-Għammied. 

Ġesù huwa l-oppost ta’ Erodi u jieħu post Ġwanni. Huwa r-ragħaj li jgħallem u jitma’. Innutaw li darbtejn f’dan il-Vanġelu jissemma t-tagħlim. Meta jiġu l-Appostli lura mill-missjoni huma jirrakkuntaw kulma kienu għamlu u għallmu. Xħin Ġesù jinżel mid-dgħajsa jibda jgħallem. Hemm bżonn li r-ragħaj jgħallem lill-Appostli u lin-nies x’inhuma l-kwalitajiet ta’ ragħaj. Ir-ragħaj huwa dak li, minkejja li għandu bżonn jistrieħ, jagħżel li jservi. Hemm f’Ġesù l-ħtieġa li bil-kelma u bl-eżempju joħroġ fid-dieher x’inhuma l-kwalitajiet ta’ ragħaj veru. 

Dan it-tagħlim ma jistax joħroġ mill-palazz tas-Sultan, għax Erodi seta’ jgħallem biss kif tneħħi l-ħajja tal-profeta biex int tibqa’ tiekol u tixxala. It-tagħlim ta’ Ġesù jsir f’post imwarrab, fuq “il-ħaxix aħdar”. Ġesù jsir ir-ragħaj is-sabiħ li, kif jgħid Salm 23, “f’mergħat kollha ħdura jqegħedni, ħdejn l-ilma, fejn nistrieħ jeħodni; hemm hu jrejjaqni” (2). 

Ġesù ma jagħmilx parti mill-poter; il-poter neħħa l-ħajja tal-profeta u tefa’ n-nies f’sitwazzjoni miżera. Ġesù mhux fil-palazz. Ġesù lanqas hu fil-belt, imma joħroġ minnha, jaqsam il-baħar u jsib lin-nies mitlufa. Fi kliem Papa Franġisku, Ġesù jmur fil-periferija u jagħmel mit-tenerezza (kif jgħid l-istess Papa) ir-riga tal-aġir tiegħu. Illum, għada, bħall-bieraħ u għal dejjem, is-sejħa tal-Knisja u ta’ kull ragħaj tibqa’, li toħroġ mill-kumdità u taqdi. L-uniku poter li għandha l-Knisja jrid ikun dak tas-servizz, ħaġa, li fil-maġġoranza tad-drabi hija għamlet f’dawn l-elfejn sena, imma dejjem ittentata li tfittex u ssib rifuġju fil-kenn tal-kumdità. Ġlieda dejjiema u toħroġ ta’ nies kull darba li tagħżel l-alternattiva għall-poter. 

Ġesù huwa edukatur u l-edukatur qatt ma jserraħ rasu biss li l-istudenti tiegħu għandhom x’jieklu imma jserraħ rasu meta jara li għandhom sens għal xiex jgħixu. Jista’ jkun li tmut bil-ġuħ għax m’għandekx ħobż, imma jista’ jkun ukoll li tmut għax m’għandekx sens għal xiex tgħix. Jista’ jiġri li, jekk ħadd ma jiggwidak issib sens fil-ħajja, tibda tfittex is-sens f’affarijiet li flok jgħinuk tikber u tisbieħ, jisirqulek il-libertà u flok il-ħajja jippreparawlek it-triq għall-mewt u iva tmut b’żaqqek mimlija, imma tkun għext bla skop. 

Forsi, kull vizzju li jeżisti mhux ikel ikkontaminat li jipprova jissodisfa l-ġuħ li jkollna għal ftit sens fil-ħajja? Darba smajt li fi żmien ir-Rumani, l-Imperatur kien jieħu ħsieb jagħti ħobża kuljum lil kull ċittadin Ruman mhux biss biex jimlielu żaqqu, imma biex jagħlaqlu ħalqu. Ma’ dan kien iżid logħob b’xejn u spettakli għal kulħadd. Hekk iċ-ċittadini Rumani, b’żaqqhom mimlija u kuntenti bl-ispettakli, qatt ma kien ser jgħaddilhom minn moħħhom li jagħmlu xi rewwixta kontra l-Imperatur.

Ġesù mhux hekk! Ġesù jgħallem, anke jekk jaf li dak it-tagħlim jista’ jdur kontrih. Fil-proċess ta’ Ġesù, l-akkużi li nġiebu kontrih kienu tagħlimu stess.

Imma dan m’għandux jaqtgħalna qalbna. Il-vokazzjoni tal-profeta, hija dan ukoll. Il-profeta spiss jiġi akkużat bil-verità li jkun xandar. Il-profeta jaf li tagħlimu u kliemu faċli jduru kontrih, madanakollu ma jibżax u jibqa’ jxandar. Jalla aħna wkoll, xandara tal-Vanġelu, nibqgħu nemmnu “li mhux bil-ħobż biss jgħix il-bniedem” (Mt 4, 4).

Stramba din! Bagħathom b’ta’ fuqhom senduqhom! Imma Ġesù li jaf sew il-qalb tal-bniedem, jaf li l-ġid tal-art faċli jagħmel lill-bniedem skjav tiegħu u jnessih minn fejn beda u fejn għandu jasal. Matul it-triq, il-mibgħut għax-xandir tal-Kelma faċli li ċerti affarijiet li jiltaqa’ magħhom jinżlulu iktar ħelwin mill-vokazzjoni tiegħu li jxandar, u kapaċi jeħel magħhom u jinsa lil min bagħtu u għalfejn bagħtu.

Biex dan ma jiġrix Ġesù lid-dixxipli tiegħu jibgħathom tnejn tnejn biex f’każ li wieħed jinsa għalfejn qiegħed fit-triq, l-ieħor ifakkru. Jibgħathom tnejn tnejn biex ikunu ħarriesa ta’ xulxin. Kemm hu faċli li meta wieħed jagħmel missjoni waħdu, il-missjoni ssir tiegħu. Jekk ma jkunx hemm xi ħadd li jwieżnu fil-mumenti diffiċli, faċli jaqta’ qalbu. Jekk ma jkunx hemm xi ħadd li jumiljah xi ftit meta jaħseb li laħaq is-sema b’idu faċli li jibda jħossu perfett u jara lill-oħrajn dubbien. Faċli li jagħmel mill-missjoni tiegħu spettaklu u jinqeda biha biex isir popolari u jimla l-vojt li jkun qed jimla ’l qalbu. Meta x-xandir tal-Kelma jsir bejn tnejn, l-attenzjoni ma tkunx fuq wieħed waħdu u ħadd ma jseħħlu jisraq ix-xena. 

Ġesù jordnalhom biex ma jieħdu xejn magħhom. Meta wieħed jitlaq għall-missjoni mimli kumditajiet faċli ħafna li ma’ kull intopp li jsib fit-triq isib rifuġju fil-kumdità tiegħu, u ikbar ma jkun kbir ir-rifuġju iktar ikun diffiċli li joħroġ miż-żona ta’ konfort u stabbiltà tiegħu. Ġesù jordnalhom biex għat-triq ma jieħdu xejn magħhom ħlief ħatar. Il-ħatar huwa simbolu tal-fiduċja f’Alla u l-qawwa tiegħu. Mosè ma kellu xejn ħlief ħatar, imma b’dak il-ħatar (meta sar serp) għaġġeb lill-Faragħun. Bil-ħatar feraq il-Baħar l-Aħmar u ħareġ l-ilma mill-blat ta’ Meriba. 

Jekk tieħu xi ħaġa miegħek dejjem hemm ir-riskju li biex tiġi aċċettata l-Kelma twiegħed jew tagħti rigali, ovvjament għax għandek minn fejn tagħti. Imma r-rigali huma b’xi mod qarrieqa, għax bihom anke jekk ma tafx jinxtraw il-qlub. Imma meta jispiċċaw ir-rigali, x’jibqa’? Tibqa’ int b’Kelma li mhux tiegħek. Min jilqagħha jasal jilqagħha għax hija Kelma vera fiha nfisha u mhux għax magħha hemm marbut xi rigal jew sodisfazzjon. 

Ġesù jgħid ukoll li meta jidħlu f’xi dar jibqgħu fiha sa ma jitilqu minn hemm. Ġesù jrid li l-missjunarju, dak li mibgħut ixandar il-Kelma, qatt ma jħossu sid jew padrun imma dejjem mistieden. Meta wieħed ikun f’xi familja jrid jitlob għal kull ħaġa; jekk ma tawhx tazza fejn iferra’ boqqa ilma jrid jagħmel wiċċu u bi prudenza jitlob għal tazza. Ikun pastaż jekk jaqbad u jqum u jmur iġib tazza mill-cupboard tal-kċina. L-istess biex imur sal-bathroom irid jitlob permess. Ġesù darb’oħra qal: “Kulu u ixorbu milli jkollhom huma” (Lq 10, 7), iġifieri toqogħdux tagħżlu u tippretendu. 

Dan il-Vanġelu jrid jeħles lid-dixxiplu minn kull pretensjoni; id-dixxiplu ma jistax jagħmel il-kundizzjonijiet hu tal-missjoni. Ir-riferiment għal-libertà huwa wieħed ċar meta l-Mulej jordnalhom biex jilbsu l-qrieq. Meta Alla l-Imbierek jagħti l-istruzzjonijiet dwar kif għandha tittiekel l-ikla tal-Għid qabel it-tluq tagħhom mill-Eġittu, il-Mulej Alla jordna lill-poplu: “U tikluh hekk: qaddejkom imħażżma, bil-qorq f’riġlejkom u bil-ħatar f’idejkom u tikluh bl-għaġla. Din hi l-mogħdija tal-Mulej” (Ġen 12, 11). 

Ġesù jaf ukoll li matul it-triq id-dixxiplu ser jiltaqa’ ma’ diversi inkomprensjonijiet; u wieħed faċli jaqta’ qalbu meta jara li ħadd ma jrid jisma’ l-messaġġ li għandu xi jwassal. Ġesù jagħti ordni biex fejn il-messaġġ ma jintlaqax, meta f’xi post ma jintlaqgħux ifarfru t-trab minn taħt saqajhom. Xi jrid jgħid il-Mulej? Qed jgħidilna biex ma neħlux mal-falliment li l-Kelma ma ġietx milqugħa. Kemm jiġrilna li meta ma jaċċettawniex inħossuna falluti, naqtgħu qalbna u nieqfu. Imma f’dal-mument tajjeb insaqsu: “Imma jien fix-xandir tal-Kelma, x’kont qed infittex li niġi aċċettat jew li nwassal Kelma li bagħtuni nxandar?” Ġeremija jasal jistqarr: “Qarraqtni Mulej, u jien tqarraqt, kont aqwa minni u għelibtni” (Ġer 20, 7). Sant’Antnin ta’ Padova, meta ra li ħadd ma jrid jisma’, jispiċċa jipprietka lill-ħut! Allura Ġesù jippreparana mill-bidu għall-fatt li l-Kelma ser issib reżistenza minn ħafna. It-tentazzjoni tkun dejjem li tbiddel il-messaġġ biex ma tinqabadx waħdek. Imma, f’dak il-mument, tkun tlift il-messaġġ u begħt ruħek.

Id-dixxipli telqu jxandru u għadhom iterrqu sal-lum. Anke llum għad għandna dixxipli li jħeġġu għall-indiema, oħrajn li bil-preżenza tagħhom ikunu balzmu ta’ fejqan fl-ambjenti li jterrqu fihom. Oħrajn jiġġieldu l-ħażen u l-inġustizzji. Mhux dejjem faċli, hawn min ċarċar demmu biex ikompli jterraq u hawn min għamlulu ħajtu infern, imma baqa’ jxandar.

U int għadek itterraq twassal l-aħbar t-tajba ta’ Ġesù?

Mhux diffiċli ħafna li nimmaġinaw li din l-istorja setgħet ġrat f’pajjiż bħal tagħna. Anke art twelid Ġesù kienet art b’kultura kemxejn magħluqa fejn kulħadd jaf lil kulħadd. Il-familja ta’ Ġesù kienet magħrufa sewwa, u wisq probabbli kienet familja bħal tagħna, bil-preġji u d-difetti tagħha. Il-familja ta’ Ġesù kellha oriġini fqajra, sempliċi, ta’ nies li jaqilgħu ħobżhom mill-ħidma ta’ kuljum. Wisq probabbli kien għad hemm xi ħjiel ta’ dubju dwar l-oriġini ta’ Ġesù. “Aħna mhux ulied iż-żina” (Ġw 8, 41), insibu lil-Lhud jgħidu lil Ġesù fil-Vanġelu ta’ San Ġwann. Min jaf kienx hemm xi ħadd li sar jaf li żmien qabel Ġużeppi xtaq jibgħat lil Marija bil-moħbi tan-nies għax ħarġet tqila mingħajr ma hu kien l-awtur ta’ dik it-tqala. 

Madanakollu xejn ma jwaqqaf lil Ġesù li jxandar il-Vanġelu. Ma qagħadx lura milli jlissen il-Kelma ta’ Alla, anke jekk fuqu setgħu, min-naħa tan-nies, isaltnu ġudizzji u preġudizzji. Fil-Vanġelu ta’ San Ġwann insibu diversi drabi fejn saħansitra l-familjari tiegħu ma fehmuhx. F’Kapitlu 7 tal-Vanġelu ta’ San Ġwann insibu ċar u tond: “Anqas ħutu ma emmnu fih” (5). Waħda agħar f’San Mark, Kapitlu 3, “Qrabatu, meta semgħu, ħarġu biex iżommuh għax qalu li tilef moħħu” (Mk 3, 21). Tal-għaġeb hux?! Ġesù kien ‘ta’ ġewwa’ għall-konċittadini tiegħu u allura kien ovvju li kliemu ma kienx ser iħalli daqshekk effett fuq is-semmiegħa tiegħu. 

Imsieken dawn in-nies! Jagħmlu d-domandi żbaljati fuq Ġesù; minn fejn ġab l-għerf, kif qed jagħmel dawn il-ħwejjeġ! L-istess bħal meta jistaqsu l-għala Ġesù jmur tajjeb mal-pubblikani u l-midinbin, jistħarrġu l-intenzjoni tiegħu. L-imġiba ta’ Ġesù kellha tqanqal mistoqsija dwarhom infushom u mhux dwaru. Imma dejjem huwa iktar faċli titfa’ l-attenzjoni fuq ħaddieħor, biex bl-ebda mod ma ġġorr il-piż tal-kriżi li l-mistoqsijiet dwarek innifsek idaħħluk fiha.

Aħna, ovvjament, differenti minn Ġesù. Jekk fuq Ġesù kellhom xi jgħidu, ma kinux ġustifikati. Jekk fuqna għandhom xi jgħidu, xi drabi jkunu ġustifikati.

Min ikun imsejjaħ ixandar il-Vanġelu dejjem ser jiltaqa’ ma’ xi ħadd li ser isib xi ħaġa li ma ddoqqx fih, fil-passat tiegħu, fil-familja tiegħu, fil-passat tal-Knisja, fl-iżbalji li għamlet il-Knisja hawn, jew ’il barra minn xtutna. Wieħed faċli jaqta’ qalbu u jieqaf mix-xandir tal-Kelma.

Dan iżda, m’għandux jaqtgħalna qalbna. Id-dixxipli ta’ Ġesù m’għandhom qatt jaqtgħu qalbhom minħabba d-dgħufija tal-passat tagħhom jew tal-komunità li tagħha jagħmlu parti. Ix-xandir tal-Vanġelu jsir f’laqgħa bejn id-dgħufija tal-bniedem u l-ħniena ta’ Alla. L-ewwel komunità ta’ Ġesù bdiet b’dgħufija kbira. Ħadd mill-Appostli ma seta’ jiftaħar li kellu passat eċċellenti. Pietru seta’ jiġi akkużat bħala dak li għal iktar minn darba ċaħad lil Ġesù, filwaqt li Pawlu faċli setgħu jtemmgħulu ma’ wiċċu l-fatt li fl-imgħoddi kien terrorista. Dan però ma waqqafhomx li jkunu ħabbara mill-ikbar tal-Bxara t-Tajba.

Kull darba li ssibha diffiċli xxandar il-Vanġelu minħabba li xi ħadd pront pront ikun lest iċappaslek dgħufitek ma’ wiċċek ftakar li m’intix ixxandar qdusitek, imma l-qdusija ta’ Alla. Żomm f’moħħok li huwa dejjem iktar diffiċli xxandar il-Vanġelu lil min jafek sew, għax ikun jaf in-nuqqasijiet tiegħek ukoll, imma taqtax qalbek, ftakar li l-kejl tas-suċċess tal-Vanġeli mhux int, imma Ġesù Kristu.

L-istedina għall-koerenza tibqa’ dejjem attwali, daqskemm tibqa’ attwali s-sejħa li xxandar il-Vanġelu. Jekk qed tistenna li tkun perfett biex tibda xxandar ibqa’ ċert li mhu ser tibda qatt. U Alla jilliberak li ssir perfett għax dak il-ħin stess li taħseb li int perfett, tibda xxandar lilek innifsek u mhux il-Vanġelu.

Ma nafx ġieli kellkomx l-esperjenza fejn tkun mgħaġġel ħafna. Kollox ikun qed juri li int mgħaġġel, il-pass ta’ saqajk, tħares lejn l-art biex ħadd żgur ma jwaqqfek, daqqa ta’ ħarsa lejn l-arloġġ biex bħal speċi turi lil kulħadd li int mgħaġġel, u dak il-ħin, eżattament dak il-ħin, xi ħadd jgħidlek: “Ħa ngħidlek kelma.” Tinduna li l-panic u r-reċti ma swew għalxejn. It-timing tiegħek ma qabilx mat-timing ta’ min kellu bżonn ikellmek. Forsi ma jagħmlilniex ħażin li nitgħallmu ngħixu l-mument, milli l-ħin kollu naħsbu x’inhi l-biċċa xogħol li jmiss nagħmlu. Inkella verament inkunu qed niġru iktar mill-ħin! 

F’dan il-Vanġelu t-timings ma jaqblux. Għandna emerġenza, tifla ta’ 12-il sena qed tmut. Xi ħadd, li jaf li Ġesù għandu l-qawwa jfejjaq, jiġi jiġri b’qalbu f’idu biex forsi jseħħ il-miraklu: “Ejja qiegħed idek fuqha” (Mk 5, 23). Ġesù jitlaq, s’issa kollox sew, kulm’hemm ftit rass: “Kulħadd iross fuqu” (Mk 5, 24). 

Imma tiġri xi ħaġa li ttellef dan il-mument ta’ emerġenza. Mara, li tbati bit-tnixxija tad-demm, menstrwazzjoni kontinwa. Innutaw li kif it-tnejn li huma, tifla ta’ 12-il sena, li bijoloġikament tista’ ssir omm, tmut, u mara li ma tistax tiġġenera għax tbati mit-tnixxija tad-demm. It-tnejn li huma b’xi mod ma jistgħux jiġġeneraw. F’din l-ottika, m’hemmx problema li hija iktar gravi minn oħra. Ġesù jagħmel xi ħaġa, li lil Ġajru żgur qatgħatlu nifsu. Ġesù jieqaf! Mhux biss jieqaf imma ser joqgħod jiddiskuti minn messlu l-mantar. Din id-diskussjoni ma kinitx f’postha tant li tasal l-aħbar li issa m’hemmx iktar emerġenza: “Bintek mietet, għalfejn tħabbtu iżjed lill-Imgħallem” (Mk 5, 35). It-tama ntfiet! Issa m’hemmx iktar x’tagħmel! Tort ta’ dik il-mara? Tort ta’ Ġesù? Il-Mulej jikkummenta biss bi kliem li għandu jsalva kull sitwazzjoni li qed ngħixu: “Tibżax, biss int emmen” (Mk 5, 36). 

Forsi aħna wkoll ikun hemm drabi fejn insibuna f’emerġenza, fejn donnu ma jista’ jsir xejn ħlief xi intervent Divin, u bosta drabi l-intervent Divin ma jsirx. Ngħiduha kif inhi Ġesù biss kellu l-qawwa li jqajjem lil xi ħadd mill-imwiet. Ikun daħk fil-wiċċ jekk aħna naħsbu li hawn xi ħadd fuq l-art li għandu l-qawwa jqajjem lil xi ħadd mill-imwiet. 

Spiss jiġrilna li meta l-intervent Divin ma jseħħx il-fidi tagħna tiġi mċaqilqa mill-qiegħ. Forsi ngħidu: “Imma ilni nitlob daqshekk.” U ssib min jgħidlek: “Għax ma tlabtx sew, għax ma tlabtx bil-fidi.” Imma taħsbu intom li Ġesù meta kien fuq l-art fejjaq lil kull min messlu l-mantar? 

X’iġifieri “biss int emmen”?

Iġifieri:

1. Tagħmel paċi mal-fatt li int m’għandekx kontroll assolut ta’ ħafna sitwazzjonijiet li jiġu fuqek;

2. Li f’ċerti ċirkustanzi kulma tista’ tagħmel huwa li titlob – l-iktar talba importanti hija li jiġri x’jiġri mhux ser taqta’ qalbek;

3. Li tagħmel paċi mal-fatt li ċerti sitwazzjonijiet itulu ż-żmien biex jitfejqu;

4. Li tagħmel paċi mal-fatt li, anke jekk is-sitwazzjoni ma titbiddilx, Alla ser isostnik u anke jekk ma jbiddilx iċ-ċirkustanzi jtik il-faraġ fil-hemm;

5. Temmen iġifieri, temmen ukoll fil-ħajja u fir-ritmi naturali u kultant strambi tagħha – eżempju taċċetta li l-mewt u l-uġigħ huma aspett mill-iktar naturali tal-ħajja;

6. Li anke f’ċirkustanzi ta’ wġigħ nista’ nitgħallem xi ħaġa għall-ħajja. 

Int biss emmen li kollox jiswa għall-ġid ta’ dawk li jħobbu lil Alla. 

L-14-il Ħadd ta’ matul is-Sena

Darba kien hemm mara li rrakkuntatli kif, f’ġurnata sajfija, qasmu bejn Malta u Għawdex b’dgħajsa. Ġara però li waqt li kienu sejrin lura lejn Malta ġara xi ħaġa, it-temp inbidel, u qamet maltempata. Dil-povra mara ġġennet u kemm kien hemm nies iggranfat magħhom; bejn twerżiqa u oħra n-nies li kienu fuq id-dgħajsa twerwru iktar minnha, milli mit-tqalligħ tal-baħar. Imma! Kulħadd jippanikja f’xi mument jew ieħor fil-ħajja!

Maltempata taħsadna għax hija l-oppost tal-kalma li fiha aħna mdorrijin ngħixu. Kull wieħed u waħda minna għandna x-xewqa li l-baħar ma tantx jitqalleb fil-ħajja. Niddejqu meta, bħal donnu, jiġru ħafna affarijiet f’daqqa li jtellfuna l-paċi u mhux l-ewwel darba għedna: “X’jonqos jinqala’?” “Ma niflaħx għal oħra”, jew “Meta tiġi iftħilha l-bieb”, jew inkella meta jinqala’ xi gwaj, imbagħad ieħor, mat-tielet wieħed bi ftit sarkażmu ngħidu: “Fuq tlieta toqgħod il-borma.” 

Forsi kelma oħra li toqgħod għal maltempata hija kriżi. X’inhi l-kriżi? Il-kriżi hija dak l-istat problematiku li jinqala’ fil-ħajja u li quddiemu inti trid tieħu deċiżjoni. Jekk ma tiħux deċiżjoni quddiem ‘problema’, il-problema tibqa’ problema. Jekk quddiem sitwazzjoni diffiċli tieħu deċiżjoni, dik is-sitwazzjoni tinbidel f’waħda li ser tgħinek tikber, u biex ngħiduha b’termini attwali, minn problema ssir opportunità.

Jista’ jiġrilna li qatt ma nieħdu ċerti deċiżjonijiet għax nibżgħu li l-ilma ser jiċċaqlaq b’iktar qawwa hekk kif nieħdu deċiżjoni u, iktar ma jiċċaqlaq l-ilma, iktar nitqallgħu. Imma nnutaw ftit, jekk qatt ma nieħdu deċiżjoni nibqgħu ngħixu dejjem fi stat ta’ biża’ li l-mewġa li jmiss ser tkun l-aħħar waħda għalina, ser tgħarraqna. Allura hemm deċiżjonijiet x’nieħdu biex fid-dgħajsa ma jkomplix dieħel l-ilma, biex ma nkomplux negħrqu. Ir-rakkont tan-nawfraġju ta’ San Pawl fuq il-gżejjer tagħna għandu ħafna x’jgħallimna. Għal diversi drabi n-nies ta’ fuq il-ġifen bdew iħallu l-affarijiet; jarmu l-qamħ, ħallew id-dgħajsa tas-salvataġġ (li kienet l-uniku mezz ta’ ħelsien), l-ankra u saħansitra l-ġifen. 

Ħafna drabi naħsbu li l-kriżi tinqala’ biss meta tiġri xi ħaġa li ma togħġobniex u tħarbtilna ħajjitna: mard fil-familja; proċess ta’ firda fir-relazzjonijiet; mewt ta’ xi ħadd għażiż; deċiżjonijiet ta’ tfal li jmorru kontra dak li ħlomna għalihom aħna; u diversi sitwazzjonijiet oħra li jdejquna u jweġġgħuna. Madanakollu hemm ‘maltempata’ oħra li minn żmien għal żmien isseħħ fina, u din hija l-kriżi ta’ ġewwa, li mhux daqshekk kerha daqskemm tidher, ovvjament jekk tagħraf tgħixha b’għaqal u tħalli lilek innifsek tiġi mmexxi u megħjun. 

Huwa dak l-istat ta’ meta tkun seren u f’daqqa waħda tibda tħoss li hemm xi ħaġa li mhux sejra sew. Hija dik il-maltempata li tinħoloq fik meta inti tinduna li m’intix qed tgħix skont dak li kont imsejjaħ għalih. Inti kellek ideal u tinduna li qed tonqos minn dak l-ideal. Inti wegħedt imħabbtek lejn xi ħadd u qed tittraskurah, inti wegħedt li ħa tibni ħajtek fuq li din tkun rigal għall-oħrajn u tinduna li qed tħares biss lejk innifsek, tinduna li xi ħaġa jew xi ħadd qed jisraqlek dak li int wegħedt li tgħix. Quddiem sitwazzjoni bħal din, tista’ tidra dak il-leħen li jdejqek u tagħmel minn kollox biex tifgah permezz tal-aljenazzjoni jew inkella tħalli dak il-leħen idejqek, jifnik sakemm jimbuttak biex tieħu deċiżjoni. Hekk kif tieħu deċiżjoni li tinħeles, dak il-ħin tkun ġa nħlist. Kif? Għax tkun determinat li issa li jmiss huwa kollu fid-direzzjoni t-tajba. Tinsewx il-Lhud iċċelebraw il-ħelsien mill-Eġittu meta kienu għadhom skjavi fl-Eġittu imma kienu ċerti li dak kien “Il-Lejl”. 

X’tagħmel? Tmur tqajjem lill-Imgħallem; bħala Alla u bħala bniedem. Ġesù bħala bniedem qam mir-raqda li kien fiha, bħala Alla waqqaf ir-riħ. L-istess aħna għandna bżonn bnedmin li jgħinuna nindunaw x’qed iżommna lura, u lil Ġesù li bħala Alla jweżinna meta naslu naqtgħu qalbna għax it-triq tal-ħelsien tidher twila wisq. 

U hekk kif ir-riħ jieqaf, int ukoll tistagħġeb, għax ir-riħ beżżgħek, u l-ilma dieħel fid-dgħajsa werwrek, imma xħin taqa’ l-kalma tinduna li kieku ma kinitx għat-tempesta, ma kontx tinduna li maġenbek rieqed, kien hemm Alla nnifsu. U dan ikun is-sliem.

Ġesù għandu ħabta jesaġera ftit. Meta jitkellem fuq ir-ragħaj it-tajjeb ipenġi l-kura li r-ragħaj jagħti lin-nagħġa li kienet intilfitlu daqslikieku kienet bintu. Ir-ragħaj, fit-tixbiha ta’ Ġesù, iktar milli għandu nagħġa iktar donnu għandu xi annimal domestiku. Normalment ir-ragħaj jgħix minn fuq in-nagħaġ u mhux jagħti ħajtu għan-nagħaġ tiegħu. L-istess jagħmel illum meta jitkellem fuq il-bidwi. Skont Ġesù l-uniku impenn tal-bidwi huwa li jiżra’. Nafu li r-realtà mhux eżatt hekk. Xi ftit ansjetà l-bidwi jkollu wkoll.

Madanakollu Ġesù jissuġġerixxi li fil-ħidma tagħna fix-xandir tal-Kelma, aħna għandna niżviluppaw atteġġjament ta’ paċenzja u fiduċja. Il-bidwi, fix-xogħol tiegħu, allaħares ma jiżviluppax dawn il-kwalitajiet. Immaġinaw li kieku fl-ansja li x-xitla tikber, il-bidwi jmur jipprova jiġbed ix-xitla li tkun qed tinbet. Jispiċċa jqaċċatha u jitlef kollox. Min-naħa tagħna, irridu dejjem nemmnu li l-qawwa tinsab fiż-żerriegħa u mhux fil-bidwi. 

Aħna spiss inbatu minn ansjetà kronika spiritwali:

* Nidħlu f’ansjetà għax qed nieħdu wisq żmien biex insiru qaddisin;

* Nidħlu f’ansjetà għax dawk li qed inxandrulhom il-Kelma donnhom iktar moħħhom f’li jikkontestaw il-Kelma milli jħalluha tagħmel il-frott;

* Nidħlu f’ansjetà għax qed jonqsu s-saċerdoti u allura mhu ser ikun hawn ħadd biex ikompli dak li bdew ta’ qabilna;

* Nidħlu f’ansjetà għax pajjiżna m’għadux daqshekk Kattoliku daqskemm konna naħsbu li kien;

* Nidħlu f’ansjetà għax donnu li għad niġu f’minoranza; 

* Nidħlu f’ansjetà għax m’għadniex daqshekk popolari.

Imma Ġesù qatt ma qalilna li l-qdusija sseħħ f’ħakka t’għajn. “Min irid jiġi warajja jeħtieġ jerfa’ salibu kuljum u jimxi warajja” (Lq 9, 23). Ġesù qatt ma qalilna li ser inkunu aħna li ser nikkonvertu d-dinja. Lanqas qalilna li hemm bżonn inkunu ħafna. Darba lid-dixxipli tiegħu sejħilhom: “Merħla ċkejkna tiegħi” (Lq 12, 32). Lanqas ma qalilna li biex inħossuna li għamilna suċċess irridu bilfors intellgħu xi bandiera fuq bejt biex nuru l-identità tagħna u nħossuna l-iktar influwenti. Lanqas ma qalilna li huwa ħażin li nkunu f’minoranza jew li ma nkunux popolari. Ġesù qatt ma kien tal-folol jew tal-mases. “Tridux titilqu intom ukoll” (Ġw 6, 67). 

L-ewwel komunità Nisranija għandha ħafna x’tgħallimna. Kellhom ħeġġa kbira li jxandru l-Vanġelu, imma qatt ma inkwetaw mir-riżultati. Qatt ma beżgħu mill-kobor ta’ istituzzjonijiet ikbar u iktar influwenti minnhom. Kieku qagħdu jirraġunaw kif ser ilaħħqu mal-Imperu Ruman, kieku żgur ma kienu ser jagħmlu xejn. Kieku beżgħu mill-persekuzzjoni kienu jibqgħu magħluqa fiċ-ċenaklu. Il-komunità ta’ Ġesù kellha bidu dgħajjef u umli madanakollu għaddiet kull qawwa ta’ żmienha. Kieku Pawlu meta ġie fuq gżiritna qagħad jinkwieta li l-Vanġelu mhux ser ixettel għeruqu fuq din il-gżira, kien joqgħod kwiet u abbli kien jieħu vaganza tajba qabel ikompli triqtu lejn Ruma!

Ħafna drabi jiġrilna li aħna nemmnu iktar fi kliemna, f’ħidmitna milli fil-qawwa tal-Kelma. Nemmnu iktar fil-bidwi, milli fiż-żerriegħa. Forsi qed tgħidu: “Tajjeb, ma nagħmlu xejn mela.” Ġesù ma jgħidx biex ngħaddu ħajjitna fuq xi bajja, taħt xi umbrella. Ġesù stess jgħid li l-bidwi jagħmel il-parti tiegħu billi jiżra’, kif ukoll imidd idu għall-minġel għax ikun wasal żmien il-ħsad. 

X’ħa nagħmlu mela? Xejn, nemmnu li dak li żrajna u li qed niżirgħu ser jikber, jekk mhux illum, għada, jekk mhux għada, pitgħada. Irridu nemmnu li l-istorja vera tad-dinja, jiktbuha l-qaddisin; dawk li wieġbu għas-sejħa, li kkoperaw mal-grazzja u ħarġu mill-egoiżmu tagħhom. 

“Is-sema u l-art jgħaddu, iżda kliemi ma jgħaddix” (Lq 21, 33), jgħid Ġesù. Il-Kelma għad ikollha l-aħħar kelma. Din il-fidi m’għandha qatt timliena b’suppervja ta’ min jgħid: “M’għedtlekx jien”, imma bl-umiltà li Kelma ta’ Ġesù, kienet libera mill-isforzi tagħna, għamlet il-frott fi żmienha u mhux fi żmienna. Irridu nemmnu bis-sħiħ li x-xewqa, il-karba għal Alla fl-intimu l-iktar profond tal-bniedem, għad tiltaqa’ mal-qawwa dgħajfa, sottili tal-Kelma t’Alla.

Għadna kemm bdejna naqraw il-Kapitlu 3 ta’ San Mark u l-Mulej diġà qed ikollu jħabbat wiċċu ma’ xkora għedewwa. Naqraw “Il-Fariżej ħarġu; minnufih bdew jiftiehmu mal-Erodjani kontra tiegħu kif jeqirduh” (Mk 3, 6). Ir-raġuni kienet li fejjaq raġel b’idu niexfa. Imsieken l-Erodjani u l-Fariżej ippreferew in-nixfa mill-ħajja! Fl-istess kapitlu jduru għalih l-ispirti ħżiena. Għandna wkoll referenza għal Ġuda l-Iskarjota li ’l quddiem kellu jittradih. Naqraw ukoll li mar id-dar u qrabatu stess malli semgħu li kien id-dar ħarġu biex iżommuh għax qalu li tilef moħħu. Il-Kittieba qalu li għandu fih xitan u li bis-saħħa tal-prinċep tax-xjaten li kien qed ikeċċi x-xjaten. X’jonqos iktar? Fariżej, Erodjani, Kittieba, saħansitra familjari! Sewwa jgħid il-Malti: “Meta tiġi iftħilha l-bieb.” 

Imma nsejna l-folla! Il-folla li qiegħda d-dar tiegħu; tinġema’ biex tisma’ l-kelma tiegħu għax imxennqa. Il-folla li tidħol fl-ambjent ta’ familja, fid-dar, fejn jinqasam il-ħobż, il-post tal-intimità. Din il-folla li mistiedna ssir familja. 

Qrabatu jaħsbuh miġnun u ħarġu biex iżommuh, imma Ġesù ma jitkellimx minn qraba f’din is-silta tal-Vanġelu, imma minn ġenituri u aħwa – “Ommi u ħuti.” Il-familja naturali ta’ Ġesù qiegħda barra, ma tistax għalissa tidħol mal-ġemgħa għax Ġesù impenjat li jagħmel minn dik il-ġemgħa familja, li jisimgħu l-kelma t’Alla u jagħmlu r-rieda tiegħu. 

Il-familja naturali ta’ Ġesù hi diġà familja bi dritt; issa qed tinbena familja oħra, imsejħa, miġbura u mdawla bil-kelma tiegħu. 

Fil-Film Jesus of Nazareth ta’ Franco Zeffirelli hemm xena li dejjem tolqotni. Hija xena frott l-immaġinazzjoni jew ir-riflessjoni personali tad-direttur, madanakollu tagħmel punt qawwi dwar ir-relazzjoni ma’ Ġesù. Fix-xena tal-kruċifissjoni, waqt li l-Mulej imdendel mas-salib, tiġi ommu Marija, wieħed mis-suldati jwaqqafha għax ma jafx min hi imma ċ-ċenturjun jaqbeż għaliha u jħalliha tmur taħt is-salib. Marija ta’ Magdala tipprova tidħol ukoll imma ċ-ċenturjun isaqsiha min hi. Hi twieġeb li hi waħda minn tal-familja u dan biex jikkonferma jsaqsi lil Marija u din twieġeb li iva, parti mill-familja. 

Abbli xena ta’ film m’għandhiex il-valur ta’ Vanġelu imma tispjegalna din it-trasformazzjoni li għamel Ġesù li daħħal lil min kellu qalbu miftuħa sabiex isir parti mill-familja tiegħu. Id-dar tista’ tidħol imma tibqa’ għadu; tidħol biex tiġġudika, tinbex, tara kif ser taqbad lil xi ħadd fl-iżball għax ċert mill-verità tiegħek. Imma verità mingħajr imħabba hija gidba, verità li teskludi hija tentazzjoni ta’ suppervja. Il-Fariżej u l-bella kumpanija dan li ma fehmux. Ma fehmux li anke min ma kellux il-verità, skont huma sħiħa, ukoll seta’ jipparteċipa u jkun parti mill-familja ta’ Ġesù. Mhux ta’ b’xejn li Ġesù darba qalilhom li: “Pubblikani u nisa tat-triq jidħlu qabilkom fis-Saltna ta’ Alla” (Mt 21, 32). 

Kemm-il darba aħna wkoll ridna l-ewwel naraw wieħed kif jaħsibha, x’jemmen, kif qed jgħix u mbagħad naraw jistax jidħol magħna jew le. Kemm-il darba smajna li l-Knisja qisha club, jekk taqbel mar-regoli tagħha għandek postok, jekk ma taqbilx mhux postok hemm. F’termini umani tagħmel sens, f’termini ta’ ħniena ta’ Alla għandi dubji serji jekk nistgħux nibqgħu nużaw dan l-argument. 

Jalla aħna wkoll, sew jekk aħna fuq in-naħa tal-Fariżej u l-klikek l-oħra, sew jekk aħna minn qrabatu, sew jekk aħna parti mill-ġemgħa, nissaħħru wara l-kelma ta’ Ġesù u nsiru parti mill-familja tiegħu. Il-bidla jekk hemm bżonn tiġi wara.

Tajba din, tahom ix-xogħol u telaq u ħalliehom jaqdfu waħidhom. Fil-missjoni li fdalhom f’idejhom spiss kellhom jindunaw u jiskopru kif din il-kelma tiegħu, li hu ser ikun dejjem magħhom, kienet vera. Spiss min ixandar il-Vanġelu jkollu jagħmel l-istess esperjenza. Il-missjoni li fdalhom f’idejhom ma kinitx faċli u, meta tiftakar li kollha jew kważi spiċċaw maqtula, il-ħaġa ma timliekx bil-kuraġġ. 

Allura lil dawn l-imberkin Appostli x’kien li ħalliehom jibqgħu għaddejjin minkejja li kellhom dinja x’jevanġelizzaw u kellhom iseffqu wiċċhom ma’ ħafna taħbit u persekuzzjonijiet? 

Żgur li l-esperjenza tal-Mulej Ġesù fil-ħajja tagħhom kienet waħda qawwija. Huma għexu miegħu u wara li ħafna drabi ma fehmuhx bil-qawwa tal-Ispirtu bdew jindunaw li l-Mulej Ġesù kien preparahom għal kollox. 

L-Appostli, fis-snin li għamlu jterrqu ma’ Ġesù, żgur li tgħallmu li l-Messija kien hu u huma kienu biss dixxipli. Kienu jafu li l-qawwa hi tiegħu u mhux tagħhom għax kull darba li fdaw lilhom infushom u żżattu waqgħu għaċ-ċajt. 

L-Appostli tgħallmu wkoll li ma jintrabtux mal-komunitajiet li huma waqqfu. Ħafna drabi, l-Atti tal-Appostli jurina li kienu jwaqqfu komunitajiet imbagħad jitilqu u jħallu l-komunità timxi. Pawlu, insibuh ħafna drabi jagħti istruzzjonijiet u pariri kemm lil nies individwali kif ukoll komunitajiet sħaħ, imma mingħajr ma kien hemm il-bżonn li hu jkun dejjem u kullimkien. 

Tgħallmu wkoll jaraw lill-Mulej fl-għeġubijiet li hu kien jagħmel permezz tagħhom; fl-Insara ġodda li kienu jitgħammdu, fil-mirakli li kienu jsieħbu l-predikazzjoni tagħhom, fil-qawwa li għandu l-Vanġelu anke fil-mumenti ta’ persekuzzjoni. 

U aħna li għadna hawn?

Anke aħna, f’dinja tant differenti minn dik li għexu l-Appostli, mistiedna jkollna l-istess atteġġjamenti li l-Mulej rawwem fihom. 

Qabelxejn anke aħna mistiedna nagħmlu esperjenza qawwija tal-Mulej Ġesù. Niftakru li l-Mulej ma sejħilniex biss biex nippritkaw imma anke biex noqogħdu miegħu. Kemm-il darba ħdimna għall-Mulej imma lill-Mulej inħossuh seba’ mili ’l bogħod għax ma nsibux ħin xi nqattgħu miegħu? L-Appostli kellhom jitgħallmu li kollox jiddependi fuq Alla u aħna ħafna drabi naħsbu li kollox jiddependi minna. X’ma negħjewx u x’ma nixbgħux! L-Appostli kellhom jitgħallmu li huma ma kinux il-Messija u aħna, għalkemm nistqarruha bil-kliem, bil-fatti nġibu ruħna daqslikieku d-dinja ser insalvawha aħna. 

L-Appostli kellhom isofru l-martirju u din għalihom kienet realtà ċara ħafna. Jekk għamlu hekk mal-Imgħallem l-istess kellhom jagħmlu magħhom ukoll. Għalina mhux dejjem ċara għax aħna ngħixu taħlita ta’ prestiġju li jtina l-ministeru jew aħjar il-pożizzjoni tagħna u kultant ta’ persekuzzjoni wkoll. Għal ħafna sekli l-preparazzjoni li tkun dixxiplu ta’ Ġesù kienet ukoll preparazzjoni għall-martirju. Għalina l-ħaġa mhux dejjem ċara. U allura iktar ma nagħmlu paċi malajr mar-realtà li d-dixxipulat huwa ċaħda u rfigħ tas-salib nibqgħu niddamdmu kull darba li nsibu x-xkiel. 

Jalla l-Mulej itina dawk l-għajnejn tiegħu biex nifhmu li l-ferħ tal-Vanġelu jibqa’ sħiħ anke fil-mumenti ta’ dlam. Jalla l-Mulej itina l-għarfien li l-missjoni fdahielna f’idejna imma tibqa’ tiegħu fiċ-ċertezza li hu dejjem magħna sal-aħħar taż-żmien.

Tafu x’inhi d-dinamita u tafu min ivvintaha? Hija taħlita ta’ nitroclicerin, tafal u kimiċi oħra li flimkien jagħmlu materjal splussiv li jintuża biex jitfarrak il-blat. Tintuża ngħidu aħna biex jinstab il-faħam; dan s’issa għadu ma nstabx fuq xi siġra jew fil-baħar, imma fil-blat. Biex jinstab irid jinfaqa’ l-blat u tinħoloq mina. Bilħaqq insejt ngħidilkom min ivvintah. Alfred Nobel ivvintah, dak li għalih hu msejjaħ il-Premju Nobel.

Interessanti l-fatt li Alfred Nobel qabel ma semma din it-taħlita esplossiva ‘dinamita’, l-ewwel kien sejħilha Nobel Blasting Powder. Imma wara li ltaqa’ mal-kelma Griega ‘dynamis’ li tfisser ‘qawwa’, bidel l-isem u ħareġ b’dak li nafu bih illum.  

Lanqas taqtgħu! Meta nkitbu l-Vanġeli, l-Evanġelisti użaw din il-kelma biex ifissru min hu l-Ispirtu s-Santu fl-attribut tiegħu ta’ qawwa. Meta l-Arkanġlu Gabrijel iħabbar lil Marija jgħidilha: “L-Ispirtu s-Santu jiġi fuqek, u l-qawwa tal-Għoli tixħet id-dell tagħha fuqek” (Lq 1, 34). Ġesù qabel ma jitla’ s-sema jgħid lill-Appostli: “Imma meta jiġi fuqkom l-Ispirtu s-Santu, intom tirċievu l-qawwa, u tkunu xhieda tiegħi f’Ġerusalemm, fil-Lhudija kollha u s-Samarija u sa truf l-art” (At 1, 8). San Pawl jgħidilna li: “Alla ma taniex spirtu ta’ biża’, imma Spirtu ta’ qawwa, ta’ mħabba u ta’ rażan” (2 Tim 1, 7).

U proprju dan li ġara dakinhar ta’ Għid il-Ħamsin. L-Appostli kienu fiċ-ċenaklu, forsi mhux imbeżżgħin imma żgur ma kinux jafu x’jaqbdu jagħmlu. Dan Ġesù telaq, u qabel telaq talabhom biex ixandru l-Vanġelu, biex joħorġu barra jgħidu lin-nies li Alla jħobbhom. Imma kif setgħu jagħmlu dan jekk ġa hemm barra għandhom l-għedewwa, u min kien ser jemminhom li Ġesù qam mill-mewt? Jaħsbuhom imġienen. Imma kif jista’ jkun? U baqgħu hemm jitolbu lil Alla biex jurihom kif jagħtihom il-kuraġġ. U f’ħin minnhom jinstema’ ħoss bħal ta’ riħ qawwi u mela d-dar kollha, u dehru fuqhom bħal ilsna qishom tan-nar u mtlew bl-Ispirtu s-Santu – dynamis – qawwa. Verament kien dinamita l-Ispirtu s-Santu għax sparahom ’il barra! Il-kumplament tal-istorja nafuh. Din mhix storja ivvintata; l-Appostli xterdu mad-dinja, u xandru lil Ġesù. Illum bis-saħħa tagħhom aħna Nsara. 

Jien ninsab ċert li aħna għandna bżonnha din il-qawwa tal-Ispirtu s-Santu. Id-dinamita tkisser il-blat! U ser ikun hemm ċirkustanzi fil-ħajja li qalbna tkun bħall-blat, iebsa, u kull meta qalbna ssir blata, ikun hemm bżonn id-dinamita, l-Ispirtu s-Santu. 

L-Ispirtu jkisser il-blat meta qalbna tibża’ tagħmel it-tajjeb. Jagħtina l-qawwa biex nagħmlu deċiżjonijiet favur it-tajjeb! Jagħtina l-qawwa ma nibżgħu minn ħadd u minn xejn meta niġu biex nagħmlu t-tajjeb. 

Tiftakru x’għamel San Massimiljanu Kolbe? L-Ispirtu s-Santu jagħtih il-qawwa biex jagħżel li jmut flok wieħed li kellu familja. L-Ispirtu s-Santu jagħtih il-qawwa biex joħroġ mir-ringiela tiegħu u jmur biex jagħti ħajtu. 

L-Ispirtu s-Santu jagħti l-qawwa lil San Ġorġ Preca sabiex jiġġieled l-injoranza, jagħti l-qawwa lil San Franġisk ibus lil-lebbruż, jagħti l-qawwa lil Madre Tereża tagħti ħajjitha lill-foqra. 

L-Ispirtu s-Santu jkisser il-qtigħ ta’ qalb. Flok il-mewt tat-tgergir jagħtik il-qawwa li tieħu azzjoni. Flok tgħid: “Kullimkien dlam,” l-Ispirtu s-Santu jagħtik il-qawwa tixgħel xemgħa! 

L-Ispirtu s-Santu jagħtik ħarsa ġdida, imġedda! U forsi m’għandniex bżonn dil-ħarsa ġdida fuq kollox?! L-iskumdità li joħolqu fina s-sitwazzjonijiet tal-biża’ u ta’ dak kollu li jiġri madwarna trid iġġegħelna ngħidu “Ejja! Ejja! Ejja Spirtu qaddis u ġedded il-wiċċ tal-art.” Id-diffikultajiet mhux qegħdin hemm biex jgħaffġuna imma biex insejħu lill-Ispirtu, il-Mulej li jagħti l-ħajja! 

Ftakru f’Eżekjel, dik il-viżjoni makabra tal-art mimlija skeletri, togħma ta’ mewt imma li l-Ispirtu jerġa’ jagħmilhom ħajjin (Eż 37, 1-14). Ir-riħ li jaqla’ l-qadim u jġedded il-wiċċ tal-art. Dak in-nar li jeqred il-ħmira l-qadima ħalli nieklu ħobż frisk. Dak l-ilma li mhux ilma qiegħed u jinten imma xmajjar ta’ ilma ħaj. 

L-Ispirtu hemm qiegħed. Issa ddeċiedi tiftaħlux jew le! Kulma trid issejjaħlu: “Ejja Spirtu s-Santu.”