Dinamita

Tafu x’inhi d-dinamita u tafu min ivvintaha? Hija taħlita ta’ nitroclicerin, tafal u kimiċi oħra li flimkien jagħmlu materjal splussiv li jintuża biex jitfarrak il-blat. Tintuża ngħidu aħna biex jinstab il-faħam; dan s’issa għadu ma nstabx fuq xi siġra jew fil-baħar, imma fil-blat. Biex jinstab irid jinfaqa’ l-blat u tinħoloq mina. Bilħaqq insejt ngħidilkom min ivvintah. Alfred Nobel ivvintah, dak li għalih hu msejjaħ il-Premju Nobel.

Interessanti l-fatt li Alfred Nobel qabel ma semma din it-taħlita esplossiva ‘dinamita’, l-ewwel kien sejħilha Nobel Blasting Powder. Imma wara li ltaqa’ mal-kelma Griega ‘dynamis’ li tfisser ‘qawwa’, bidel l-isem u ħareġ b’dak li nafu bih illum.  

Lanqas taqtgħu! Meta nkitbu l-Vanġeli, l-Evanġelisti użaw din il-kelma biex ifissru min hu l-Ispirtu s-Santu fl-attribut tiegħu ta’ qawwa. Meta l-Arkanġlu Gabrijel iħabbar lil Marija jgħidilha: “L-Ispirtu s-Santu jiġi fuqek, u l-qawwa tal-Għoli tixħet id-dell tagħha fuqek” (Lq 1, 34). Ġesù qabel ma jitla’ s-sema jgħid lill-Appostli: “Imma meta jiġi fuqkom l-Ispirtu s-Santu, intom tirċievu l-qawwa, u tkunu xhieda tiegħi f’Ġerusalemm, fil-Lhudija kollha u s-Samarija u sa truf l-art” (At 1, 8). San Pawl jgħidilna li: “Alla ma taniex spirtu ta’ biża’, imma Spirtu ta’ qawwa, ta’ mħabba u ta’ rażan” (2 Tim 1, 7).

U proprju dan li ġara dakinhar ta’ Għid il-Ħamsin. L-Appostli kienu fiċ-ċenaklu, forsi mhux imbeżżgħin imma żgur ma kinux jafu x’jaqbdu jagħmlu. Dan Ġesù telaq, u qabel telaq talabhom biex ixandru l-Vanġelu, biex joħorġu barra jgħidu lin-nies li Alla jħobbhom. Imma kif setgħu jagħmlu dan jekk ġa hemm barra għandhom l-għedewwa, u min kien ser jemminhom li Ġesù qam mill-mewt? Jaħsbuhom imġienen. Imma kif jista’ jkun? U baqgħu hemm jitolbu lil Alla biex jurihom kif jagħtihom il-kuraġġ. U f’ħin minnhom jinstema’ ħoss bħal ta’ riħ qawwi u mela d-dar kollha, u dehru fuqhom bħal ilsna qishom tan-nar u mtlew bl-Ispirtu s-Santu – dynamis – qawwa. Verament kien dinamita l-Ispirtu s-Santu għax sparahom ’il barra! Il-kumplament tal-istorja nafuh. Din mhix storja ivvintata; l-Appostli xterdu mad-dinja, u xandru lil Ġesù. Illum bis-saħħa tagħhom aħna Nsara. 

Jien ninsab ċert li aħna għandna bżonnha din il-qawwa tal-Ispirtu s-Santu. Id-dinamita tkisser il-blat! U ser ikun hemm ċirkustanzi fil-ħajja li qalbna tkun bħall-blat, iebsa, u kull meta qalbna ssir blata, ikun hemm bżonn id-dinamita, l-Ispirtu s-Santu. 

L-Ispirtu jkisser il-blat meta qalbna tibża’ tagħmel it-tajjeb. Jagħtina l-qawwa biex nagħmlu deċiżjonijiet favur it-tajjeb! Jagħtina l-qawwa ma nibżgħu minn ħadd u minn xejn meta niġu biex nagħmlu t-tajjeb. 

Tiftakru x’għamel San Massimiljanu Kolbe? L-Ispirtu s-Santu jagħtih il-qawwa biex jagħżel li jmut flok wieħed li kellu familja. L-Ispirtu s-Santu jagħtih il-qawwa biex joħroġ mir-ringiela tiegħu u jmur biex jagħti ħajtu. 

L-Ispirtu s-Santu jagħti l-qawwa lil San Ġorġ Preca sabiex jiġġieled l-injoranza, jagħti l-qawwa lil San Franġisk ibus lil-lebbruż, jagħti l-qawwa lil Madre Tereża tagħti ħajjitha lill-foqra. 

L-Ispirtu s-Santu jkisser il-qtigħ ta’ qalb. Flok il-mewt tat-tgergir jagħtik il-qawwa li tieħu azzjoni. Flok tgħid: “Kullimkien dlam,” l-Ispirtu s-Santu jagħtik il-qawwa tixgħel xemgħa! 

L-Ispirtu s-Santu jagħtik ħarsa ġdida, imġedda! U forsi m’għandniex bżonn dil-ħarsa ġdida fuq kollox?! L-iskumdità li joħolqu fina s-sitwazzjonijiet tal-biża’ u ta’ dak kollu li jiġri madwarna trid iġġegħelna ngħidu “Ejja! Ejja! Ejja Spirtu qaddis u ġedded il-wiċċ tal-art.” Id-diffikultajiet mhux qegħdin hemm biex jgħaffġuna imma biex insejħu lill-Ispirtu, il-Mulej li jagħti l-ħajja! 

Ftakru f’Eżekjel, dik il-viżjoni makabra tal-art mimlija skeletri, togħma ta’ mewt imma li l-Ispirtu jerġa’ jagħmilhom ħajjin (Eż 37, 1-14). Ir-riħ li jaqla’ l-qadim u jġedded il-wiċċ tal-art. Dak in-nar li jeqred il-ħmira l-qadima ħalli nieklu ħobż frisk. Dak l-ilma li mhux ilma qiegħed u jinten imma xmajjar ta’ ilma ħaj. 

L-Ispirtu hemm qiegħed. Issa ddeċiedi tiftaħlux jew le! Kulma trid issejjaħlu: “Ejja Spirtu s-Santu.”